Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
ВАСИЯТ — Завет, заповедь. Приказ. Татарские, тюркские, мусульманские мужские имена. Словарь терминов … Словарь личных имен
васӣ — [وصي] а. ҳуқ. он ки ба ӯ коре васият карда шудааст, саробони фарзандони ноболиғ (то расидан ба балоғат) ва молу мулки шахсе аз рӯи васият, иҷрокунандаи васият … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
вақф — [وقف] а. таър 1. мулк (замин, бино ва ғ.), ки соҳибаш онро барои масрафи мадраса ё масҷиде бахшида ё васият кардааст 2. кит. таваққуф, истодан (мас., вақти хондани Қуръон дар миёни оят истодан, вақф кардан) … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
васияткунанда — [وصيت کننده] он ки васият медиҳад; насиҳаткунанда … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
васоё — [وصايا] а. ҷ. васият … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
васоят — [وصايت] а 1. васият, супориши васӣ 2. васигӣ; вазифа ва кори васӣ; ба васояти худ гирифтан парасторӣ ва назорати касеро (бачаи ноболиғ, бемори рӯҳӣ ва ғ.) ба ӯҳдаи худ гирифтан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
